hala ilk gun

bu blogu ilk acarken ben de nasil bir gayret, nasil bir ilham. ama simdi yazacak hicbirsey gelmiyor aklima!

hani yaptilarimi anlatayim desem yaptigim birsey de yok, sabahtan beri tek yaptigim okumak, okuduklarimda oyle ise yarar seyler degil.

Canan Tan'in "yuregim seni cok sevdi" diye bir kitabi vardi, arkadastan aldim, cok bahsetti diye, ben de sandim ki iyi bir kitap.
ben boyle hikayeleri lisedeyken ipek ongun kitaplarinda okumustum yaa, aradan seneler gecti, yazar degisti,konu hala ayni! Zaten lise bittikten sonra ne salakmisim da o kitaplara para verip almisim diye de hayiflanmistim. :S

simdi de sira elif safak'in "ask" var, onu da hic okumam normalde ama yokluktan okuyacagim artik! ben ki "yuregim seni cok sevdi"yi bitirmis biriyim, elif safak bana ne yapar yaa!

tek dayanamadigim dedemin konusmasi, gunlerdir dipdibe yasiyoruz, ne anilari bitti, ne de onune gelen herseye yorumlari! Zaten hava sicak,ben oturdugum koltuga yapisiyorum, giydigim kiyafet bana yapisiyor! bir de cikarmis takma dislerini, ne dedigi anlasilmiyor, ama masallah vidividi, ben de severim konusmayi ama bu kadar da olmaz yaa! arada bir mikrofonu bana da ver yaa, ben de anlatayim 3-5 animi, hem benim anilar yuzyil onceki seyler de degil1980lerden sonrasi!
ben de taktim kulagima pamuklarimi, en azindan sesi kistim biraz!